نقش سوگندنامه متقاضی در درخواست بازبینی قضایی
نقش سوگندنامه متقاضی در درخواست بازبینی قضایی:
تبصره ۱۲(۱) از قوانین دادگاههای فدرال در امور شهروندی، مهاجرت و حمایت از پناهندگان مقرر میدارد که سوگندنامه «باید محدود به شواهدی باشد که مرجع سوگنددهنده در صورت شهادت بهعنوان شاهد در دادگاه میتواند ارائه دهد». بنابراین، شواهد غیرمستقیم (سخن دیگران) در دادگاه فدرال پذیرفته نمیشود. تبصره ۱۲(۲) نیز مقرر میکند که بازجویی متقابل از سوگندنامهای که در حمایت از درخواست اجازه و بازبینی قضایی ارائه شده، مجاز نیست، مگر اینکه قاضی دادگاه فدرال به دلایل خاص اجازه دهد. در بیشتر موارد، بازجویی متقابل ضرورت ندارد. با این حال، اگر سوگندنامه ارائهشده حاوی حقایقی باشد که مورد اختلاف است یا دلایل خاص دیگری برای درخواست بازجویی متقابل وجود داشته باشد، وکیل میتواند مطابق با ماده ۳۶۹ قوانین دادگاههای فدرال برای دریافت اجازه اقدام کند.
عدم ارائه سوگندنامه توسط متقاضی:
در برخی موارد، متقاضی سوگندنامه خود را ارائه نمیدهد. قوانین دادگاههای فدرال در امور شهروندی، مهاجرت و حمایت از پناهندگان، اگرچه ارائه سوگندنامه در حمایت از درخواست اجازه و بازبینی قضایی را الزامی میدانند، مشخص نکردهاند که این سوگندنامه (احباراْ) باید از سوی خود متقاضی باشد. در برخی از رویههای قضایی، به نظر میرسید که عدم ارائه سوگندنامه توسط متقاضی نقصی اساسی تلقی شده و منجر به رد درخواست بازبینی قضایی خواهد شد. با این حال، از آنجا که الزام صریحی برای ارائه سوگندنامه توسط متقاضی وجود ندارد، نمیتوان نتیجه گرفت که عدم ارائه سوگندنامه توسط متقاضی بهطور خودکار منجر به رد درخواست خواهد شد. با این حال، از آنجا که حقایق موجود در سوگندنامه باید حقایقی باشند که سوگنددهنده از آن اطلاع دارد، ضروری است که سوگنددهنده دانش کافی از حقایق داشته باشد تا سوگندنامهای ارائه دهد که مبتنی بر اطلاعات و باور دیگران نباشد.
در پرونده Sarmis v. Canada (Minister of Citizenship & Immigration)، دادگاه اعتراض مقدماتی مبنی بر عدم ارائه سوگندنامه توسط متقاضی را به شرح زیر رد کرد:
ابتدا به اعتراض مقدماتی مطرحشده توسط پاسخدهنده میپردازم. پاسخدهنده اظهار میدارد که از آنجا که متقاضیان سوگندنامههای شخصی خود را در حمایت از درخواست اجازه ارائه نکرده و تنها سوگندنامه Rizni Faruk، پارالیگال، را ارائه کردهاند، عدم وجود سوگندنامه شخصی نقصی اساسی است و سوگندنامه شخص ثالث نمیتواند این نقص را جبران کند.
در بررسی این موضوع، به تصمیم Turcinovica v. Canada (Minister of Citizenship and Immigration)، مراجعه میکنم، جایی که قاضی داوسون جی اظهار داشت:
عدم پشتیبانی درخواست از طریق سوگندنامههای مبتنی بر دانش شخصی، بهطور خودکار منجر به رد درخواست بازبینی قضایی نمیشود.
در پرونده حاضر، دادگاه قانع شده است که سوگندنامه موجود کافی است تا واقعیت درخواست و رد آن را اثبات کند. بنابراین، آماده رد درخواست تنها به این دلیل نیست.
بهطور مستقر، استفاده از سوگندنامههای شخص ثالث برای رد درخواست بازبینی قضایی کافی نیست. اگرچه استفاده از سوگندنامه شخص ثالث توصیه نمیشود، اما دادگاه حاضر آماده رد درخواست بازبینی قضایی بر این اساس نیست.
بنابراین، در حالی که سوگندنامه متقاضی پایه واقعی برای بازبینی قضایی را فراهم میکند، عدم ارائه آن بهطور خودکار منجر به رد درخواست نمیشود. دادگاهها تصدیق کردهاند که سوگندنامههای شخص ثالث در صورت اثبات حقایق لازم میتوانند کفایت کنند و بازجویی متقابل تنها در شرایط خاص مجاز است.
